بهت پیله کردم نمیمونی پیشم
نه میمیرم اینجا نه پروانه میشم
از عشق زیادی تو رو خسته کردم
تو دورم زدی خواستی دورت نگردم
بازم شوری اشک و لبهای سردم
من این بازی رو صد دفعه دوره کردم
نه راهی نداره گمونم قراره
یکی دیگه دستام و تنها بزاره
دیگه توی دنیا به چی اعتباره
کسی که براش مردی دوست نداره
من و بغض و بارون، سکوت خیابون
دوباره شکستم، چه ساده، چه آسون
به پاتم بسوزم تو شمع هم نمیشی
تو حوّای دنیای آدم نمیشی
غرورت گلومو به.حق حق کشیده
آدم که قسم خوردشو دق نمیده
من و تو یه عمر دو تا خط صافیم
شده عادت ما که رویا ببافیم
بشینم و عشقو به بازی بگیریم
باسه زندگی.کردنامون بمیریم
چه سخته تو تنهایی شرمنده میشیم
ماها قهرمانیم و بازنده میشیم
مثل عصر پائیزیِ'ه رنگ و رومون
باسه خیلی ها خاطره'س آرزومون
یادمه یه زمانی یه دوستی میگفت:
مرتضی قبلا با من خیلی دوست بود ولی از وقتی معروف شد خودشو گرفت اصلا دیگه جواب منو نداد...البته اون دوستم دروغ خیلی میگفت اما غیر از اون من راجع به شخصیتش شنیده بودم خیلی خاکی بوده...آره مردم ما نصف بیشتر ریابازی و مرده پرستی دارن...نصف کسایی که اونجا رفتن اصلا به پاشایی فکر نمیکردن و به فکر هدفای خودشون بودن...در هرصورت واقعا روحش شاد...
اون دوستت و ی زمانی میشناختم الان دیگه نه
حیف شد که رفت...
آلبوم یکی هست...آهنگ"برو"، "جاده یکطرفه""عصر پاییزی" "نگران منی" همه و همه رو دوست دارم.
شما خیلی آدم عاطفی هستید.این خصلت برای آدما خوب نیست...اما برای آدمای خوبه..
روحش شاد
مرسی از لطفی که دارید