مونسم تلخ است کنارم باشی و نتوانم سر روی شانه هایت بگذارم پس مینویسم درد و رنج هایم را تا تو بخوانی فیسبوکی هستم اما نمینویسم مخاطب خاص نوشته ام درد و دل خیلی ها برای مونسشان .
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.نامه ام تمام شد هرچه بگم نمیتوانم روی برگه اش بیاورم درد بسیار است و بسیار توی هر نقطه ای که گذاشتم هزاران درد نهفته است تو کد خوانی کن .